Zamek w Prószkowie

Zamek w Prószkowie, miejscowości leżącej około 10 kilometrów na południe od Opola, wzniesiono w drugiej połowie XVI wieku i podobnie jak inne pochodzące z tego okresu budowle, niedawno zaprezentował światu swoje nowe imponujące oblicze.

Od początku swego istnienia zamek był siedzibą rodu Prószkowskich. Ukończony w 1563 roku nosił cechy wytwornej rezydencji z elementami obronnej warowni. Przez dziesięciolecia w posiadłości przyjmowano najznamienitszych gości, spośród których wyróżnić należy zwłaszcza Władysława Wazę, przyszłego króla Polski.

Mimo zastosowanych umocnień, w 1644 roku twierdza została zdobyta i niemal doszczętnie zrujnowana przez wojska szwedzkie. Los odbudowanego zamku ponownie stanął pod znakiem zapytania, kiedy w 1757 roku w Prószkowie wybuchł wielki pożar. Na szczęście tym razem warownia oparła się zniszczeniom.

Kilkanaście lat później zmarł ostatni przedstawiciel rodu Prószkowskich, a zamek stał się własnością morawskiej rodziny Dietrichsteinów. W 1783 roku sprzedali oni majątek władcy Prus, Fryderykowi II Wielkiemu z niemieckiej dynastii Hohenzollernów, która w kolejnym stuleciu weszła również w posiadanie słynnego Pałacu w Karpnikach.

Ale Dietrichsteinowie prawdopodobnie wcale nie zamierzali pozbyć się rezydencji. Skąd te przypuszczenia? Jego cenę ustalili na 333 333,3 talarów, choć doskonale zdawali sobie sprawę, że nie ma monety ⅓ talara. W ten sposób z pewnością chcieli zniechęcić króla do zakupu, jednak w ostatecznym rezultacie nieświadomie przyczynili się do wybicia specjalnego pieniądza w berlińskiej, zresztą należącej do Fryderyka, mennicy.

W XIX wieku w prószkowskim zamku mieściła się Akademia Rolnicza, po jej zamknięciu budynek zaadaptowano na potrzeby szpitala, natomiast obecnie w zabytkowych wnętrzach znajduje się Dom Pomocy Społecznej.

W 2011 roku zakończono prace renowacyjne i konserwacyjne, a ich efekt możemy podziwiać między innymi oglądając Zamek w Prószkowie z lotu ptaka. Niegdysiejsza twierdza, w której zachowało się wiele pamiątek po dawnych właścicielach, takich jak tarcze herbowe, detale architektoniczne czy liczne dekoracje, jest udostępniana zwiedzającym po wcześniejszym uzgodnieniu terminu i za zgodą starosty opolskiego.