Zamek w Oporowie

Zamek w Oporowie, małej miejscowości leżącej kilkanaście kilometrów od Kutna, został wzniesiony w połowie XV wieku przez biskupa kujawskiego Władysława Oporowskiego.

Posiadłość pozostawała w rękach Oporowskich do 1632 roku. Na przestrzeni kolejnych stuleci wielokrotnie zmieniała właścicieli, którzy dokonywali licznych modernizacji oraz remontów po pożarach lub zniszczeniach wojennych. W 1942 roku dobra oporowskie przejęli Niemcy, ale już 5 lat później na zamku rozpoczęto pierwsze prace restauracyjne.

Mimo bardzo długiej historii i kilku wieków użytkowania, dawna warownia zachowała swój wspaniały gotycki charakter. Dzięki temu zamek w Oporowie uznawany jest za najpiękniejszy w województwie łódzkim i jeden z najbardziej urokliwych w kraju.

Obecnie w posiadłości, usytuowanej w sercu romantycznego parku założonego w pierwszej połowie XIX wieku, mieści się siedziba Muzeum Wnętrz Stylowych. W odrestaurowanych komnatach prezentowane są cenne zbiory, obejmujące kolekcję obrazów i rzeźb, zdobione meble, militaria oraz wyroby rzemiosła artystycznego.

Z zamkiem w Oporowie wiąże się też pewna legenda. Opowiada ona historię miłości pięknej kasztelanówny oporowskiej i zakonnika z pobliskiego klasztoru. Zakochani spotykali się w tunelu łączącym klasztor z warownią, ale pewnego dnia podziemny korytarz zawalił się zabijając dziewczynę. Do dziś w tunelu tkwi głaz, a w pochmurne dni w jego sąsiedztwie słychać przeraźliwe jęki i nawoływania. Będą one trwały tak długo, aż ktoś odnajdzie tajemne wejście do podziemi i uwolni oporowską Białą Damę.