Zamek w Kórniku

Zamek w Kórniku, mieście w województwie wielkopolskim, to zabytkowa rezydencja, której dzieje mogą sięgać nawet średniowiecza. Budowę zamku rozpoczęto prawdopodobnie w XIV wieku, gdy właścicielami Kórnika był historyczny ród Górków.

Murowana, otoczona fosą twierdza obronna została ukończona około 1430 roku, z kolei w XVI wieku została przebudowana w stylu renesansowym. Do 1592 roku zamek był reprezentacyjną siedzibą wspomnianego już rodu Górków, jednego z najpotężniejszych rodów magnackich Wielkopolski doby renesansu i reformacji. W jego murach gościło wiele znamienitych osobistości, w tym Henryk Walezy, który w 1574 roku odwiedził posiadłość, przejeżdżając przez Kórnik w drodze na koronację do Krakowa.

Nowy okres świetności zamku nastąpił w drugiej połowie XVIII wieku. Jego właścicielką została wówczas Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka, która przebudowała swoją siedzibę nadając jej charakter barokowej rezydencji arystokratycznej. Ostatnią przebudowę zamku przeprowadził natomiast Tytus Działyński, za sprawą którego w XIX wieku niegdysiejsza twierdza przeobraziła się w okazałą posiadłość utrzymaną w duchu neogotyku angielskiego, zachowanym do czasów współczesnych.

W zamiarze Tytusa Działyńskiego zamek miał być nie tylko prywatną rezydencją, ale także służyć narodowi jako biblioteka i muzeum. Tytus zapoczątkował gromadzenie starodruków i rękopisów, które do dzisiaj są przechowywane w Bibliotece Kórnickiej. Z kolei ogród w stylu francuskim Teofili Potulickiej przekształcił w park w stylu romantycznym.

Obecnie w zamku mieści się muzeum, w którym prezentowane są liczne unikatowe eksponaty, w tym meble różnych stylów i epok, obrazy mistrzów polskich i europejskich, rzeźby, kolekcje numizmatyczne, militaria polskie i wschodnie oraz wyroby rzemiosła artystycznego z porcelany i srebra. Zabytkowa rezydencja jest też siedzibą Biblioteki Kórnickiej Polskiej Akademii Nauk, jednej z największych bibliotek w Polsce.

Z zamkiem w Kórniku wiąże się również legenda, która głosi, że nocą po parku i zamkowych komnatach przechadza się Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka. Duch dawnej właścicielki posiadłości nazywany jest Białą Damą, od koloru sukni na jej jedynym portrecie.