Pałac Paulinum

Pałac Paulinum, usytuowany na obrzeżach Jeleniej Góry, w porównaniu do większości zabytkowych rezydencji na Dolnym Śląsku został wzniesiony stosunkowo niedawno.

Imponującą posiadłość, zachwycającą magnacką stylistyką i renesansową architekturą, ukończono w 1872 roku. Na kartach historii dworu nie znajdziemy wielu dramatycznych momentów, ale bywały chwile, gdy jego przyszłość stawała pod znakiem zapytania.

Inicjatorem budowy pałacu na jeleniogórskiej Górze Krzyżowej, a zarazem jego pierwszym właścicielem, był zamożny producent płótna Richard von Kramst. W 1906 roku okazałą rezydencję nabył Oskar Carlo, należący do elitarnego grona najbogatszych przemysłowców na Śląsku, i zmodernizował ją w duchu eklektyzmu.

Przed drugą wojną światową pojawiły się całkiem realne podstawy, by obawiać się o los posiadłości. Spadkobiercy Oskara Carlo sprzedali dwór Niemieckiemu Frontowi Pracy, który przekształcił ją w centrum szkoleniowe NSDAP.

Po zakończeniu konfliktu pałac pełnił funkcję regionalnej składnicy dzieł sztuki, a następnie został przekształcony w Dom Pracy Twórczej Warszawskiego Towarzystwa Naukowego i Uniwersytetu Warszawskiego. Jednak w 1952 roku na terenie wokół rezydencji, która trafiła wówczas w ręce wojska, utworzono koszary, natomiast w zabytkowych murach powstało kasyno oficerskie.

Przez pół wieku obiekt był niedostępny dla turystów i nikt nie umiał odpowiedzieć na pytanie, czy jeszcze zmieni swoje przeznaczenie. Wszelkie wątpliwości rozwiał prywatny inwestor, który w 2002 roku kupił posiadłość i poddał gruntownej rewitalizacji.

Jej efekt możemy podziwiać spoglądając na Pałac Paulinum z lotu ptaka. Obecnie w niegdysiejszej rezydencji mieści się ekskluzywny hotel z restauracją, a sam pałac znów stał się prawdziwą ozdobą i perłą Jeleniej Góry.