Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku

Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku, miejscowości leżącej około 20 kilometrów od Kielc, powstało w 1958 roku z inicjatywy dzieci pisarza, córki Jadwigi oraz syna Henryka Józefa. Muzeum mieści się w XIX-wiecznym dworku Henryka Sienkiewicza.

Pałacyk w Oblęgorku, zaprojektowany przez słynnego warszawskiego architekta Hugo Kuderę, został zbudowany w 1895 roku. U progu kolejnego stulecia majątek odkupiono od rejenta Mieczysława Halika i podarowano Henrykowi Sienkiewiczowi z okazji 25-lecia pracy literackiej. Eklektyczny dworek, zbudowany na terenie parku na bazie już istniejącego domku myśliwskiego, uzyskał swój ostateczny kształt w latach 1900-1902.

Henryk Sienkiewicz przyjechał do Oblęgorka w 1902 roku. Pałacyk przez następne 12 lat był dla pisarza głównie miejscem letniego wypoczynku i twórczej pracy. Henryk Sienkiewicz opuścił dworek w 1914 roku z powodu wybuchu I wojny światowej. Po śmierci pisarza, w Oblęgorku zamieszkała jego żona Maria wraz z synem.

W 1948 roku dzieci Henryka Sienkiewicza zwróciły się do Ministerstwa Kultury i Sztuki, aby w dworku utworzyć Muzeum Pamiątek po ojcu. Propozycja zyskała poparcie władz i dzięki wsparciu finansowemu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej i Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy i Kraju w 1957 roku rozpoczęto prace remontowe.

W październiku 1958 roku otwarto Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku, które obecnie stanowi oddział Muzeum Narodowego w Kielcach. Pomieszczenia pałacyku zostały wiernie odtworzone, a ich wygląd i wystrój nawiązują do czasów pobytu pisarza.

Zwiedzającym udostępnia się gabinet, salon, jadalnię, sypialnię i palarnię, w których można zobaczyć oryginalne meble, obrazy, rzeźby, tkaniny oraz część księgozbioru Sienkiewicza. W Muzeum, oprócz ekspozycji stałych, organizowane są także wystawy czasowe, a ponadto koncerty, sesje naukowe, plenery malarskie oraz lekcje muzealne.