Muzeum Archeologiczne w Biskupinie

Gród w Biskupinie, wsi w województwie kujawsko-pomorskim, leżącej 50 kilometrów od Bydgoszczy, jest jednym z najsłynniejszych stanowisk archeologicznych w Polsce, a zarazem jednym z nielicznych, w którym zwiedzający mogą zobaczyć pełnowymiarowe rekonstrukcje wału obronnego, falochronu, bramy, ulic oraz budynków mieszkalnych.

Osada w Biskupinie wiąże się z kręgiem kulturowym kultury łużyckiej. Na podstawie badań elementów konstrukcyjnych przypuszcza się, że powstała ona prawdopodobnie zimą 738 roku p.n.e. Na terenie biskupińskiej osady znajdowało się około 106 domostw usytuowanych wzdłuż 11 ulic, które mogło zamieszkiwać od 800 do nawet 1000 osób.

W 1933 roku, w wyniku prowadzonych na jeziorze Biskupińskim prac, poziom wody w akwenie znacznie się obniżył. Zaczęły z niej wystawać fragmenty umocnień starożytnej osady, a chłopi odnaleźli w ich okolicach zabytkowe przedmioty. Dzieci poinformowały o znaleziskach swojego nauczyciela Walentego Szwajcera, który nagłośnił sprawę.

Walenty Szwajcer powiadomił o nietypowym odkryciu profesora Józefa Kostrzewskiego z Poznania. Badania zainicjowano w 1934 roku i kontynuowano je do drugiej wojny światowej. W czasie wojny specjalny oddział niemiecki prowadził wykopaliska na terenie osady, lecz z uwagi na brak oczekiwanych rezultatów zasypano ją piaskiem.

Po wojnie polscy archeolodzy wznowili badania i kontynuowali je do 1974 roku. 16 września 1994 roku gród w Biskupinie został uznany za pomnik historii Polski.

Biskupińskie rekonstrukcje są cyklicznie wymieniane w związku z koniecznością ich aktualizacji. Oprócz rekonstrukcji w Biskupinie znajduje się muzeum, a we wrześniu odbywa się tu festyn, obejmujący prezentacje eksperymentalne i pokazy odtwórcze.