Katedra w Łowiczu

Pierwsza, drewniana świątynia na obszarze dzisiejszego Łowicza powstała około 1100 roku, z inicjatywy księcia rezydującego wówczas na Mazowszu. Murowany kościół w stylu gotyckim wzniesiono natomiast około 1355 roku wraz z budową zamku arcybiskupiego.

W 1433 roku przy świątyni powołano kapitułę, a arcybiskup Wojciech Jastrzębiec nadał jej tytuł kolegiaty. W drugiej połowie XV wieku prymas Jan Odrowąż ze Sprowa rozbudował łowicki kościół, ale już w 1515 i 1525 roku uległ on zniszczeniu w wyniku pożarów.

W pierwszej połowie XVII wieku przeprowadzono dwie istotne modernizacje budowli. Początkowo zyskała ona wieże, aż ostatecznie nadano jej obecny kształt trójnawowej świątyni w stylu barokowym. Jednak krótko po zakończeniu prac kościół został zaatakowany przez wojska szwedzkie, które zdewastowały i ograbiły kolegiatę.

Odnowioną świątynię konsekrowano w 1668 roku, a w kolejnym stuleciu przeprowadzono w niej jeszcze drobne prace budowlane i remontowe. Podczas drugiej wojny światowej świątynia została ponownie poważnie uszkodzona. Jednak i tym razem ją odrestaurowano, natomiast wnętrze poddano konserwacji, dzięki czemu przywrócono jego dawny blask.

W 1992 roku papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus erygował diecezję łowicką i podniósł kolegiatę do godności katedry. Z kolei w 1999 roku, podczas swej pielgrzymki do Polski, papież odwiedził Łowicz, a katedrze nadał tytuł bazyliki mniejszej.